Roadtrip naar L.A.

Zoals ik in mijn vorige post al had laten weten, waren we naar Los Angeles voor een laatste roadtrip! Samen met Wouter en Berend zijn we op dinsdag avond (de dag dat ik mijn CPL gehaald had) in de auto gestapt, 5 uur later waren we in Los Angeles (in Santa Monica, om precies te zijn). Hier zijn we opzoek gegaan naar een slaapplaats.

De volgende dag waren we vroeg opgestaan en naar Venice beach gereden voor het ontbijt. Tegenover ons ontbijt tentje zat een man prachtig piano te spelen, echt goed en non-stop!!! Zo zit de boulevard vol met dat soort mensen, erg leuk om te zien. Vanaf daar weer in de auto gestapt richting Malibu, Bel-Air en Beverly Hills om een glimp op te vangen van de celebrities, maar helaas, zelfs een ‘star map’ hielp niet! We kwam Ruud Gullit overigens wel tegen op een terrasje in West-Hollywood… 🙂

Natuurlijk ook nog even over de Walk of Fame gelopen en daarna opzoek gegaan naar de perfecte lokatie voor een Hollywood sign foto. Dit keer hadden we een erg goede plek gevonden, maar de zon stond eigenlijk net te laag voor de perfecte foto. Voordat de zon onder ging hadden we nog tijd om naar de Griffith Observatory te rijden. Vanaf deze sterrenwacht heb je een prachtig uitzicht over Los Angeles en dus ook een mooie plek om even te chillen. Rond een uur of acht kwamen we op het briljante idee om nog even naar Disneyland te gaan…

Omdat we zo laat waren mochten we gratis parkeren, maar we zouden nog wel de volle mep moeten betalen om binnen te komen, hmmmmm, bummer. Even vragen aan de mensen die al weg gingen of we hun kaartje mochten hebben… en ja hoor 5 minuten later stonden we gratis en voor niets in Disneyland! We hadden 3 uur de tijd voordat het park sloot, dus als een speer alle toffe attracties af gegaan. Uiteindelijk hebben we Space Mountain (3x), Indiana Jones Adventure, Big Thunder Mountain, the Haunted Mansion, Pirates of the Carribbean en Star Tours gedaan! Ohja en het vuurwerk gezien 🙂

Die avond zijn we meteen doorgereden naar ‘Six Flags Magic Mountain’ en hebben daar een hotel gepakt. Six Flags is het rollercoaster paradijs van de westkust, totaal 14 coasters in alle soorten en maten! Vooral de X2, Superman the ride, Tatzu en de Goliath konden mij erg vermaken! Bij de X2 zit je in een stoel die los van het karretje draait, waardoor de rit erg onverwacht en extreem is! Bij Superman the ride wordt je afgeschoten, binnen 6 sec naar de 193 km/h en daarna recht omhoog, waarna je weer als een baksteen naar beneden dondert. Bij de Tatzu lig je op je buik waardoor je als het ware door de rollercoaster heen vliegt, vooral het eind was onverwacht…! De Goliath lijkt op die van Walibi World in Nederland, maar is sneller en langer!

Om 16.00 reden we terug naar Phoenix. Ook deze roadtrip was er een om niet te vergeten! Meer foto’s zijn hier te vinden.

Commercieel piloot

Anderhalve week terug was mijn eerste les op de Seneca en vandaag heb ik mijn laatste examen alweer achter de rug! Dit examen was voor mijn ‘CPL’ (Commercial Pilot License) en dus het eerste echte examen voor een brevet. Het zwaarste aan dit examen is nog dat we het op een multi-engine toestel moeten vliegen waar we maar 10 uur (7 lessen) op hebben gehad… Na mijn laatste les had ik gelukkig wel het gevoel dat ik er klaar voor was en ik was daardoor was ook niet zo zenuwachtig.

Vanochtend om 7.00, na een kleine briefing, vertrokken we richting het vliegtuig voor mijn laatste examen in Goodyear. Eerst een stuk navigatie met diversion, daarna wat IFR stuff, wat general handling, tracking, een motor in de lucht uitschakelen en als laatste de normale landingen, maar ook met 1 motor landen. Ik was best tevreden over de progressie van de vlucht, op wat kleine schoonheidsfoutjes na natuurlijk. Alleen mijn laatste approach/landing ging niet echt lekker, maar mijn examinator was onder de indruk van mijn vliegkunsten/controle over de Seneca en de procedures vond hij netjes. Hij vond alleen dat ik bepaalde checks wel eerder moest doen.

Maar om een lang verhaal kort te maken:
Ik heb mijn Commercial Pilot License!!!! 🙂

Dat is wel een feestje waard! Vanavond gaan we richting L.A., naar Sixflags en op donderdag terug voor het welkoms feest van de net aangekomen EPST klas! Vrijdag is het Independence Day en dus een groot feest en dan waarschijnlijk op zaterdag richting Nederland! Tot snel dus!

Seneca tijd!

Sinds we hier zijn hebben we alles op de Warrior gevlogen, een 1 motorig vliegtuigje. Na PT2 stap je over op de Seneca, een twee-motorig vliegtuig, waar we de rest van de examens op gaan doen zodat we een Multi-engine rating krijgen.

Gister heb ik mijn eerste vlucht op deze kist gemaakt met Carly, mijn nieuwe instructrice, en John, mijn nieuwe flight buddy. Maar wat een coole bak, je voelt de extra power!!!!! Je merkt echt dat je een grotere kist onder je hebt. Als je gas geeft hoor je de motoren brullen en schiet je weg, binnen no-time ben je van de grond, uber tof!

Totaal hebben we in Goodyear 7 vluchten en 4 sims op de Seneca waarna we ons CPL (Commercial Pilot License) examen moeten doen. Als je het examen gehaald hebt ben je ‘commercieel piloot’ en zou je tegen vergoeding vluchten kunnen uitvoeren…! 🙂 Het betekend ook de laatste vlucht hier in Goodyear, want je Instrument rating doe je in Oxford, ook op de Seneca. Ik hoop mijn CPL voor 4 juli te kunnen doen, want 4 juli is een grote feestdag hier, Independence Day, en dus een mooi moment om het te vieren 😉

More to follow soon!

Progress Test 2

Afgelopen zondag was het tijd voor mijn 2e examen, Progress Test 2. Bij deze test moet je puur op instrumenten bepaalde ‘holdings’, ‘approaches’ en manoeuvres uitvoeren. Je krijgt een ‘hood’ op zodat je niet echt naar buiten kan kijken. Een holding is een vast patroon met vastgestelde tracks en hoogtes, om bijvoorbeeld vliegtuigen ‘in de wacht’ te zetten als het druk is op een vliegveld. Na de holding volgt vaak een approach, dit zijn ook vastgestelde tracks en hoogtes die je moet vliegen om uiteindelijk bij de baan uit te komen. (Zie plaatje voor de holding en approach)

Ik had Tom Armstrong (Head Flight Instructor) voor dit examen. Hij is streng maar fair in zijn beoordeling en hij is fijn om mee te vliegen. Om 7.30 had ik de briefing, maar hoefde pas om 11.00 te vliegen omdat een klasgenoot voor mij zijn examen had. Ik had dus de tijd om alles rustig voor te bereiden en was er klaar voor! Uiteindelijk waren we om precies 11.00 uur vertrokken. Eerst hebben we de holds en approach gevlogen. Het is belangrijk dat je de hold en approach binnen bepaalde marges vliegt en de procedures goed uitvoert. Dit ging allemaal erg lekker voor mijn gevoel en ging daardoor ook met een lekker gevoel de rest van het examen in.

Na de holds en approach vlogen we langzaam terug naar Goodyear. Onderweg moest ik een paar stalls doen. Deze zijn hetzelfde als op PT1, maar nu alleen op instrumenten! Bij een stall ga je zo langzaam vliegen dat je geen lift meer hebt en dus naar beneden dondert. Je moet er voor zorgen dat je je op de goede manier uit deze situatie red, want je kan het nog erger maken…

Na de stalls nog een paar bochtjes op het kompas en daarna de ‘unusuals attitudes’ met een limited panel. Hierbij plaats de examinator het vliegtuig in een bepaald stand waaruit je je moet reden op de instrumenten. Dit was de laatste manoeuvre waarna ik visueel terug mocht vliegen naar Goodyear.

Tijdens de de-briefing had Tom weinig aan te merken op mijn vlucht, hij had eigenlijk alleen wat tips. Dit vond ik al vrij postief! Het cijfer dat ik voor dit examen heb gekregen was dan ook “zonder twijfel” een 2!!! Ik ben hier natuurlijk erg blij mee en mag dus deze week beginnen op de Seneca, het multi-engine vliegtuig!

Vluchtje naar Sedona

Afgelopen vrijdag heb ik een ‘back to back’ vlucht met Alain en zijn instructeur gedaan naar Sedona. Deze vlucht stond al een tijdje op mijn verlanglijstje, want dit is een van de mooiste vliegvelden waar je heen kan in Arizona. Ik was met Vera al door Sedona heen gereden en dat was al indrukwekkend!

Alain vloog de heenweg. Na ongeveer een uurtje vliegen kwam het prachtige Sedona in zicht. Het vliegveld zelf ligt op een soort tafelberg midden in Sedona. Het hele plateau wordt gebruikt door het vliegveld. Aan beide uiteinden van de baan heb je een afgrond en de baan is al niet zo lang… Omdat we richting het zuiden moesten landen vlogen we eerst over de mooie rode rotspartijen waar Sedona bekend om staat! Op ‘final’ (het laatste stuk van de landing) vlogen we echt tussen de rotsen door, zo kicken!

Op het vliegveld zijn we naar een uitkijkpunt gelopen en hebben daarna gegeten in een restaurantje bij het vliegveld. Na een uurtje was het mijn buurt om terug te vliegen. Omdat Sedona vrij hoog ligt (5000 feet) en het vrij warm is, is de performance van het vliegtuig vrij slecht! Je moet er dan ook voor zorgen dat je de hele baan gebruikt en zo snel mogelijk op snelheid bent! Je merkt echt dat je een stuk minder snel op gang komt en dat is nog best spannend, omdat er aan het eind van de baan een afgrond is, gelukkig kwamen we optijd van de grond… 😉 Ik ben blij dat ik deze vlucht nog heb kunnen maken!

Tiesto in Phoenix + Casino

De Nederlandse DJ’s doen het goed hier in de USA, 2 weken terug trad Armin van Buren al op in Scottsdale en afgelopen maandag trad Tiesto op in Tempe! Als echte Nederlanders moesten we daar dus heen… Helaas was het een maandag avond, waardoor er veel niet mee konden. Mijn weekend is op dinsdag en woensdag en dat kwam dus perfect uit. Uiteindelijk waren we met een groep van 6; Alain, een fransman, een duitser, twee amerikaanse meiden en ik.

Eerst hadden we nog wat gegeten in Tempe en rond 21.00 waren we binnen. Op dat moment stonden er 2 andere DJ’s te draaien (geen idee wie) en begon het al aardig druk te worden. Pas om 23.30 uur kwam Tiesto achter de draaitafels staan, maar vanaf dat moment heeft de zaal geen seconde stil gestaan, wat een feest! Iedereen ging los, prachtig om een Nederlandse DJ het amerikaanse publiek zo te bespelen. Helaas sluiten alle tenten hier om 2.00 uur en kwam er een einde aan de avond, maar het was het geld dubbel en dwars waard!

Ik ga hier ook regelmatig naar het Casino met Frederik en Berend; soms verlies ik wat, maar vaak win ik wat… 😉 Afgelopen week was ik met Berend richting het Casino gereden om te pokeren. Het pokeren hier is enorm populair en er staan dan ook 45 poker tafels die allemaal in gebruik zijn! Op het moment dat wij aankwamen werd er net een nieuwe tafel geopened en daar konden we dus rustig beginnen. Al bij de derde hand gebeurde er iets speciaals… de bad beat jackpot viel op onze tafel! De bad beat jackpot valt als een speler met hele goede kaarten verliest van een speler met nog betere kaarten (Voor de kenners, in dit casino vanaf een full house met Aassen).

De jackpot stond op 25000 dollar. Hiervan krijgt de ‘verliezer’ van de hand 50%, de ‘winnaar’ 25% en de overige 25% wordt verdeeld over de tafel. Daar zaten wij dus toevallig…! Wij kregen 900 dollar per persoon en met mijn poker winnings kwam de winst die avond tegen de 1000 dollar aan! *ka-ching*!